Vang Vieng

7 maart 2017 - Vang Vieng, Laos

Ja je raad het al, de weg naar Vang Vieng was weer een groot feest. De weg hier in Laos is niet altijd even best dus af en toe reden we de bergen in en uit maar zonder vangrails en kijk uit voor grote gaten, rotsen op/in de weg. Met ontiegelijke snelheid door de meest scherpe haarspeldbochten zonder vangrails reden we naar Vang Vieng.
Hier zaten we in het rock backpackers hostel. Toen we hier aankwamen was er geen plek voor ons omdat iemand anders zich had verslapen en graag toch nog een dagje wilde blijven, dus voor 3dollar meer mochten (ja we 'mochten' ondanks dat we geboekt hadden) we dan in een private room slapen. 2 in de een en 2 in de ander. Nou gelukkig was ik niet de enige die altijd even de 'ik ben Sophie Geurts en hoe gaan we dit oplossen' actie uitvoerde dus konden we voor hetzelfde bedrag toch een nacht in een private room slapen, wat stiekem best wel lekker was. Overdag naar de Blue lagoon geweest en de Chang cave geweest. Deze vielen beide tegen door de overmaat aan koreaanse toeristen.
Die avond meteen uitgebreid genoten van alle gratis drank die in Vang Vieng geschonken word. Het is hier zo dat de whiskey goedkoper is dan de frisdrank dus werd er meer drank geschonken dan frisdrank en daarbij heb je 4 barren waar iedereen heen gaat en je begint dan van 20.00-21.00 in Shakura bar met gratis whiskey, dan van 21.00-22.00 in Chillaos Hostel met gratis whiskey, en je raad het al van 22.00-23.00 in Viva Pub met gratis whiskey en gratis bier. Lekker aan de SCOTCH. Aangezien ik zo'n fantastische drinker ben, eindigde dit in een top avond en minder goede ochtend. Die dag gingen we tuben. Dit is op een oude vrachtwagenband de Nam Song rivier af langs barretjes en dan lekker veel alcohol drinken. Aangezien ik en Lois nogal aan kater hadden van de whiskey van vorige avond hebben we gewoon heeerlijk tranquillo op de rivier gedobberd wat eigenlijk echt prima was! Het uitzicht was echt heel mooi en we konden optimaal tannen.
Die avond even niet getetterd en aan de pintjes (zoals Bob dat noemt) maar gewoon lekker bij bamboo tree gegeten en gekeet met de maiden tijdens een laos oil massage! Helemaal gekraakt en zacht van de olie zo ons bedje in gegleden want de volgende ochtend zouden we gaan kanoën op de Nam Song. We hadden al op deze rivier getubed maar aangezien je hier verder niet heel veel kan doen wilde we gewoon iets ondernemen dus gingen we kanoën en tuben in een grot. Ook hier weer bizar veel koreanen maar dit was wel heel grappig om een keer een sdag met dit gekke volk op te trekken. 
Wij natuurlijk weer zonder slippers kanoën maar daarna moesten we nog even 10 min door de grot lopen dus dat deden we uiteraard weer op blote voeten.
Die dag heel chill afgesloten want moest nog wat dingen regelen voor vietnam, dus toen weer bij ons favo restaurantje Bamboo Tree gezeten en vanalles geregeld.
Afgesloten met een biertje, beetje whiskey en een mega grote sandwich van de straat in de stad, waarna ik nog 2 uur gebeld heb met thuisfront en toen lekker naar bed.
Laatste dag in Vang Vieng was the best!!
Bob ging al weg dus we waren lekker met de vrouwen op stap.
Nee geen manipadi maar gewoon mountainbiken over de rijstvelden en langs de rivier.
De natuur is zo mooi hier! In de stad merk je dit niet zo maar als je even 5 min. over de bamboobridge fietst dan kom je in een totaaal andere wereld! Eventjes gefietst, afgekoeld in de rivier en local geluncht.
we wilden nog even de andere kant verkennen dus fietste nog even de andere kant op. Deze weggetjes waren alleen maar grove stenen dus echt prettig biken was het niet maarja dit is de weg hier dus je moet er maar mee dealen. We kwamen op een soort mainroad terecht en sloegen rechtsaf bij een bordje waarop stond 'village'.
We waren benieuwd dus fietste helemaal door naar het einde waar we werden opgehouden door mannetjes in een hutje die zeiden dat je 10.000kip moest betalen om 'de cave' te bezoeken.
Ik en Lois waren wel een beetje klaar met de cave en Kyr wilde die wel graag zien. Dus na 10 min uitleggen dat wij wachten op Kyr bij het hutje en dat zij alleen de cave in zou gaan mochten we daar blijven zitten.
Het mannetje begon een raar gesprek over of we al getrouwd waren en of we al kinderen hadden, en omdat we bang waren dat we miss perongeluk uitgehuwelijkt zouden worden omdat we geen woord van laos language verstaan, zeiden we maar dat ik getrouwd was en Lois ook al twee kinderen had. Blijkbaar was dat genoeg want hij ging naar huis, haalde het bordje waarop stond dat je 10.000 kip moet betalen uit de grond en ging ervandoor. Wij de fietsen weer gepakt en ja omdat het nu toch gratis is (skirre nederlanders weer) fietste we toch maar Kyr haar kant op! Hobbel de bobbel voor bijna 20 min kwamen we eindelijk aan bij een bordje waarop stond cave maar waarvan we niet duidelijk konden zien waar de cave nou daadwerkelijk was.
Kleine locale kinderen (rond 8/10 jaar) vroeg met kindertaal aan ons of we de grot in wilde, en aangezien zij hoofdlampen op hadden en dit geen toeristische grot was leek het ons op de een of andere manier een goed idee om met die kiddo's mee te gaan.
We begonnen rustig in het pikkedonker in de grot bij een hele grimmige buddha met een gat in z'n borst op de plek van z'n hart.
We liepen maar gewoon achter de kinderen aan wat de beste ervaring is die ik tot nu toe heb gehad.
Deze grot werd namelijk zo snel dat we na de buddha met onze buik langs de zijkant van de grot moesten schuiven omdat de spleet zo smal was, vervolgens kropen we door een minigat (voor ons mini voor de kiddo's oke) en kwamen we uit bij een gigantische gleuf. Hier stond een soort van houten trappetje naar beneden waar we uitkwamen in de meest claustrofobische ruimte ooit.
Aangezien de kiddo's geen woord engels spraken wisten we niet wat ons te wachten stond wat echt heel spannend was. De tunnel waar we inkwamen was zo klein dat we tijgerend over de grond 5 min lang in het pikkedonker met twee kinderen als gids en zwetend doorheen kropen.
Zij moesten vast denken dat we echt mega slome westerse chickies waren maar wij vonden onszelf nogal stoer.
Na geploeterd en gekruip en redelijk gecommuniceer over hoelang dit nog ging duren en of het wel oke is voor ons lange westerse mensen, kwamen we eindelijk bij wat licht. Dit was weer het begin van de grot en ondanks dat dit mega cool was, was ik toch wel blij dat we weer uit de smalle grot waren. We hebben de kinderen wat geld gegeven en hebben op de fiets nog even uitgebreid gepraat over ons mega vette avontuur! 'S avonds gegeten aan de rivier in een hutje en drankje gedronken bij Bamboo Tree en toen lekker gaan slapen. Morgen naar Vientiane en daar nog tot de 11e zitten en dan zitten we al op de helft! De tijd gaat zo snel! Helemaal als je met leuke mensen bent. Lois, ik en Kyr gaan alledrie een andere kant op dus dat is heel jammer maar ik kom ze vast nog wel tegen! Al is het niet Azië dan is het wel Utrecht.
Kan niet wachten op Vietnam!!

Heel veel liefs,
Sop

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Bianca:
    9 maart 2017
    Wat n verhalen, wat heerlijk om te lezen! Wat geniet jij lieve Sophie X
  2. Brigitta:
    10 maart 2017
    Wat genieten Sophie, fijn jouw avonturen te volgen! Veel plezier nog, gelukkig heb jij geen last van claustrophobie